Eğitimin anası Terbiyenin okulu Anne melek olunca Yuva cennet kokulu   Kadınlar âilenin O da mülkün temeli Ona özenmeyene Bilmem ki; ne demeli?!   Hiç kimsenin hakkı yok Sarsmaya temelleri Buna yeltenenlerin Ne ola emelleri?!...   İç-dış; cümle düşmanlar, Etmişler el birliği; Yıkarak âileyi, Yıkmak ister dirliği!...   Bunun için kadını- Kızı almışlar ele; Gûyâ özgürleştirip, Sonra vermişler yele!...   Huzur olur mu orda? Kadın, erkek kayıpsa! Adresleri belirsiz; Yaptıkları ayıpsa?!...   Çocuklar da hâliyle, Dağılmış âileler!... Böylesi bir toplumda Biter mi gâileler?!...   Şimdi her yer cinâyet; Yasaklıyorken âyet! Anlaşılır mı hatâ; Acep bir gün, nihâyet?   Ne çok sağlam olsa da Harcı, orta direği; Evi âile yapan Sıcak ana yüreği!...   Yalnız başına “kadın” Olmak da yetmez hattâ! Annelik ideâli; Katmak gerek mayaya!   Yâ Rabbî, nasîp eyle Âile saâdeti… Cümle gençlerimize Din-îman selâmeti…   Vatan, millet elbette; Çok mühim, âhir kelâm… Ümmet-i Muhammed’e Muhabbet, hem ihtirâm...   Lâkin iki dünyâda “Devlet”se eğer meram İşin aslının aslı Âiledir wes’selâm…