Yeni bir İstiklâl Harbi yaşadık  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…  Malazgirt rûhuyla coştuk, çağladık  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Alparslan’ın emâneti bu cennet  Hâinler, son defâ getirdi cinnet  İşini kendisi hâlletti Millet;  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Şaka-maka derken, büyük hâdise  Bakın her gün gelen şu havâdise  Ülkenin her yanı cephe nerdeyse  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Ne nâletmiş, FETOŞ şeytanı meğer  Yakacakmış bizi, başarsa eğer  Bu millet her türlü takdîre değer  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Sözde kâinat imamı bu adam  İşbirlikçi, Mason Meşrik-i Âzam  Plân tutmadı, olsa da muazzam  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…     Elele localar, sahte hocalar  İmkânları geniş, aklı kocalar!  Milleti görünce hepsi bocalar;  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Sökmez bu millete; tank, top, üst akıl  Hak için baş koyar, kalsa da tekil  Mazlûma ses oldu, ümmete vekil  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Şâdetti rûhunu Abdülhamîd’in  Açtı yollarını şevkin, ümîdin  Son örneği oldu Feth-i Mübîn’in  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Tüm dünyâya nizam verdi kaç asır  Canlar fedâ etti, olmadı esir  Mevlâ, ni’mel’Mevlâ ve ni’men’Nasîr  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    İrfanı olanlar fehm’eder, anlar  Bir işâret; o an doldu meydanlar  O gece çok uzun geçti zamanlar  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Tankları durdurduk, çemberi yardık  Cevherin yeniden farkına vardık  Hem geçmiş, hem geleceği kurtardık  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Şehitler verildi, yaralılar var  Bu yolda ölenler daha bahtiyâr  Sonunda Rasûlün komşuluğu var  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Çok şükür, ey millet; bu zafer senin  Bu destanlar kârı değil kimsenin  Duyuldu yeniden dünyâda sesin  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Kudüs’ün, Kâbe’nin, İslâmiyet’in  Yegâne ümîdi, insâniyetin  Kıyâmete kadar, kutsal nöbetin  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Ne mutlu sana, kutlu milletsin  Düşmana şiddetli, dosta rahmetsin  Bu şâir bey, seni nasıl medh’etsin?  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Çünkü kifâyetsiz, kelime, kelâm  Velâkin; özetle şudur ki meram;  Dünyâ mecbur kaldı durmaya selâm  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Memnundur senden Hz. Peygâmber  Ebûbekir, Osman, Hazreti Ömer  Aliyyül’Mürtezâ; Kerrâr u Hayder  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Anana, babana, ceddine rahmet  Sağol falan deme, etme hiç zahmet  Mevlâ da râzı senden, mutlakâ, elbet  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Söyle, ey  Salâhaddin-i Eyyûbî  Var mı, Allâh için bu millet gibi?  Haçlıların yine bozgun nasîbi;  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Allâh bu millete zevâl vermesin  Maddî, ne mânevî kıtlık görmesin  Bir diriliş bu; kim, ne derse desin  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Dünyânın düzeni; kaos, bilmece  Üstü hep yükseltme, altı silmece  Uyuyan dev, uyanmıştı o gece  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Yolun açık olsun, ey aziz millet  En sevmediğin şey, esâret, zillet  O gece duâdaydı, tümüyle ümmet  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Nûrânî çok mutlu, ilhâm almaktan  Böyle bir millete mensup olmaktan  Türk insanı başka ne ister Hak’tan?  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Bir mîlattı târihinde milletin  Meyvesini tattık aşkın vahdetin  Yakaladık tılsımını izzetin  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Sağı-solu, iktidar, hem muhâlefet  Birlikten-dirlikten doğdu bereket  Kurtuldu çok şükür aziz memleket  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Elvedâ dostlarım, sözler bitmiyor  İhânet tablosu gözden gitmiyor  Feryâtları anlatmaya yetmiyor  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Selâm olsun lider Recep Tayyib’e  Ne mutlu millete, bak şu nasîbe!  En güzel hediye sundu Habîb’e;  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Şâir kopamıyor, görüyorsunuz  Sonsuz ilhamları veriyorsunuz  Reis Bey dedi; ne duruyorsunuz?  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    İşte o an koptu büyük velvele  Millet meydan meydan dönüştü sele  Durduramaz dünyâ verse elele  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…    Dostlar! Sözün özü;  düşmanlar azdı  Millet irfanıyla tuzağı sezdi  Ânında, yeniden bir destan yazdı  Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…