Telefonlar, akıllı telefonlar: Her geçen gün gelişen teknoloji sayesinde yenilenen, bugün en yeni diye aldığımız, yarın takoz diye adlandırdığımız telefonlar. Bilgisayarları aratmayan, her şeyi bilen, herkesten haberdar olan, son derece hızlı, bütün bilgilere ulaşan telefonlar. Hayatımız telefon olmazsa, olmaz oldu değil mi? Evden çıkarken telefonumuzu almazsak, dünya başımıza yıkılıyor sanki. Eyvah, hemen geri dönüp almalıyım! Dönmeyiniz, almayınız kıymetli okurlar. Telefonsuz bir gün geçirmenin rahatlığını yaşayınız. Sosyal medyadan uzak, mesajlardan uzak, videolardan uzak kalınız. Yürüyünüz, kuşlara, gökyüzüne, çiçeklere, denize, toprağa, yeşeren yapraklara bakarak, ciğerlerinize oksijen doldurup, beyninize mutluluk hormonları salgılayarak yürüyünüz. Kendinizi dinleyiniz, kendinizle baş başa kalınız. Sosyal medya veya sosyal ağ ortamları sizi, gerçek sosyal yaşamdan ne kadar uzaklaştırmış fark ediniz. Birçok insanın gerçekte olamadığı ama olmak istediği hallerini, duygu ve düşüncelerini yansıttığı sosyal medyadan sıyrılıp, bir makale açınız ya da sevdiğiniz bir roman okuyunuz. Aileniz ve dostlarınızla yüz yüze sohbet ederek, vakit geçiriniz. Hoşlandığınız herhangi ne varsa onu yapınız.           Teknoloji karşıtı biri değilim elbette, uzakları yakın eden, haberleşmemizi sağlayan, her türlü bilgiye ulaşmamızı; her türlü yeniliği, gündemi takip etmemizi kolaylaştıran böyle güzel bir imkanı kullanmamak mümkün mü? Ancak bizler bu kullanımı abartıyoruz. Yanlış olduğunu bile bile, yapmaktan kendimizi alamadığımız birçok şeyden biri bu sadece. Amaçlarımızın dışına çıkarak, zaman kaybı haline getirip, akıllı telefonların aklımızı şaşırtmasına izin vermemeliyiz. En değerli anlarımızı, bir daha geri gelmeyecek saniyelerimizi instagram, facebook, twitter, messenger, whatsApp, youTube karşısında harcayarak saatlere dönüştürüyor, kocaman bir zaman kaybına sebep oluyoruz. Ünlü, ünsüz herkesin hayatını takip ediyor, kendi hayatımızdan çok önemli anlar kaçırıyoruz. Birbirimizle haberleşmek amacıyla oluşturduğumuz mesaj gurupları, amacını aşarak, boş sohbetler haline dönüşerek, yine kocaman bir zaman kaybına yol açıyor, telefonumuzu çorba karıştırırken bile elimizden düşüremiyoruz. Gözümüzün önünden ayıramıyor, her an ne olmuş, ne bitmiş merak ediyoruz. Azı karar, çoğu zarar; bu dengeyi kurabilmek gerek.           Bir hafta boyunca bozuk kalan telefonuma teşekkür ediyorum, bu sürede telefonumdan ziyade, kendimi tamir edebilme fırsatı buldum. Unutmayalım ki; her şeyde olduğu gibi telefon kullanımının da zararlarından kurtulup, faydalarını ön plana çıkarmak kendi elimizde.