Ordum güzelliğin dillere destan
Sularına giydirdiler kara bir fistan
Duvarla ördüler okundu yaftan
Temiz suyun kirlendi neden Ulubey
Turizm denen illet sardı her yanımızı
Kirlettiler suyumuzu ve de yaylamızı
Artık Sayacabaşından kestik ümidimizi
Yaylaların neden kirli şirin Ulubey
Ormanların çöplük çiçekler solgun
Çok Derin idi derelerin kirlerle doldun
Turizm illetinden morali bozdun
Çiçeklerin neden solgun Ulubeyim
Sahip çıkamadık Ulubey’im sana
Nazar aldın nazar demiştim sana
Paraya güvendik yan baktık sana
Kabahat bizimdir cennetim Ulubey’im
Seni yönetenler hep vefasızmış
Tabii güzelliğine çok fena kızmış
Ancak yabancılar seni çok sevmiş
Sevenlerin çok dur cennet Güzelyurt’um
Ordu’da yaşayan Ulubeyliler
Ulubey’de açmıyor çiçekler güller
Ordu’nun deresinde ötmez bülbüller
Yaban ördeklerin var cennet melet suyum.
Turizm geldi dedik şaşırdık birden
Cennet Sayacabaşı gitti mi elden
İlçem Ulubey Merkezdir belden
Sana sahip çıkmalı cennet İlçem.
Eski adın bilinir önce Merkezdi
Her yanın güzeldi hem de temizdi
Simdi mikroplar her yanı sardı
Asil adın Ferah olsun cennet Ulubey’im
Ulubeyim halkın sana hiç bakmaz
Yönetenler vefasız seni hiç takmaz
Bunca derdin varken gözyaşın akmaz
Neden gözyaşların akmaz cennet Ulubey
Eski adın bilinir önce Merkez’di
Her yanın güzeldi hem de temizdi
Simdi mikroplar her yanı sardı
Asıl adın Ferah olsun cennet Ulubey’im
Ulubeyim halkın sana hiç bakmaz
Söz sahipleri vefasız seni hiç takmaz
Bunca derdin varken gözyaşın akmaz
Neden gözyaşların akmaz cennet Ulubey
Bizim dertlerimiz seninde derdin
Toprağınla bize çok nimet verdin
Bizi kucaklayıp hep candan sevdin
Bizde seni seviyoruz cennet Ulubey
Neden kirli akar berrak suların
Betonlaştı şimdi toprak yolların
Havuza döndü güzel derelerin
Ormanların soluk cennet Durakköyüm
Ulubey’im durmadan seni ağlarım
Sende geçti benim gençlik yıllarım
Dumanlıdır her zaman Kadıncık Tepelerin
Ağalarına selam cennetim Ulubeyim
İlçe gençliği ilçene- köyüne sahip ol
Derelerin çevresini ördüler duvar ile yol
Çamura cevirdiler, değil artık yüzülecek göl
Neden karanlık oldun cennet Ulubey
Ulubey artık Ulubeylinin değil.
Yutar bizi yokluk hiç vermez mehil.
Halkımız uykuda yöneten mahir!
Lağım-çöpler kirletti seni cennet Ulubey’im.
Köylüm gelir konaklar alışverişin yapar
Yer içer çöpleri sokağa fırlatıp atar
Böyle giderse ilçem çöpten-pislikten kokar
Neden kokuttular seni güzel Ulubey’im
Simdi satral kuracaklar dere kenarlarında
Ne menfaatler döner dere çevrelerinde
Böyle güzel cennet Şehir yoktur evrende
Cennetin cehennem oldu cennetim Ulubey’im
Gelen giden bakar Ordu’nun çevresine
Herkes hayran Karadeniz’in güzelliğine
Nazar mı değdi Ulubey gençliğine
Göz mü değdi sana cennet Ulubey’im
İlçene şiir yaz sen sakın kendini
Ulubey’in bulamazsın emsalini dengini
Senden alış veriş dahi etmez ne fakiri ne zengini
Şiirlere konu oldun güzel ilçem ULUBEY’im