Hani bir söz vardır, tarlada biter kamış, Boylu boyunca uzayıp gider, vermez ki yemiş. Şol Dağlıca”da can veren Mehmetçik, Onlardan biri Mehmet, biri Ahmet, diğeri Memiş.   Şol kanlı Güneydoğuda can veren Mehmetler, Yüce vatan uğruna Can veren Ahmetler, Evi barkı parası ve imkanı olmayanlar, Anadolu’nun saf yiğit çocuğudur o şehitler.   Zenginlikle askerlikten kaytarmayı becerebilen Recep”ler, Çalınan davulları düğün sanan Hacı Memişler, Al bayrağı üzerinde gelin gibi gelirler, Müslüman şehitliğe ve kedere iman ederler.   Vatan şuurunu mukaddes biliriz, yılmayız, Bu sadakat ve imanın yanında sarsılmayız, Acaba yüreği sızlıyor mu o ağa babalarının Bizleri yönetenler de; Zengin bedel öder, fakirlerdendir askerimiz.   Gitme oğul Güneydoğuda yollar mayınlı, Her tarafını sarmış Allahsız mayın dolu, Bu gün yarın analar babalar ağlar da ağlar. Sizler de olmazsanız ne olacak bu milli ordu   Parası olan üniversiteyi yurt dışında okur, Statü yoluyla vatan beklemekten de muaf tutulur, Onbin doları olsa idi asker olup şehit düşmezdi, Derken bir anne, ona verilecek cevabı yutkundular.   Vatan sevgisi imandandır derken bizim büyükler, Anadolu çocuklarını doğuya asker götürdüler, Onlar fabrika değil, onlar da ana babadır, Bu adaletsiz askerliği bir türlü sindiremediler.   Şehit babasına madalya takılan günler geri geldi, Koltuk sevdasına nice canlar kuzusuz kaldı, Vatan Millet Sakarya nidaları motive ediyor insanı, Yeter artık üzülmesin analar, ağlatmayın babaları…                                                                                                                 11.09.2015