Kifâyetsiz muhterisler; İster hep, dâimâ ister! Lâyık olsun, olmasınlar Sen, yine de aday göster!...     Eskimişse de yüzleri Hırs bürümüştür gözleri Dâim bükülür, kıvranır Yalakalık her sözleri!...     Aman, n’âpıyorsun kanki?! Hani, adam mı var sanki? Sâdece yetişen odur; Kentte, başka yok inan ki!...     Hem, adamda dâvâ büyük! El öpüyor büyük-küçük! Bırak açık olsun yolu; Kaldırıyorsa sırtı yük!     Bu işin vebâli ağır; Demek ki yanıyor bağır! Israrları hoş gör gitsin; Başarılar dile; çağır!...     Köy, kasaba, ilçe, ilde Dağda, bayırda, sâhilde Hizmet aşkıyla yanan çok! Manzara bu son tahlilde!...     Sen hiç böyle olamazsın Uykusuz, aç kalamazsın! Çer-çöp sevdâlar uğruna; Paspas gardı alamazsın!...     SÜLÜ(KLER)-NÂME Demirel’i herkes bilir 6 gider, 7 gelir İslâmköylü Çoban Sülü Yapışkanların pîridir…     Ona uymak isteyen çok STK’da, partilerde Bir şekilde başa gelen; Kalmak ister hep ilerde!     Dernek böyle, sâir böyle Hiç farkı yok kentin köyle Yıllanmış muhtar, başkan çok Yalan mıdır, haydi söyle?!     Ya sendikalar, odalar?! Hep aynı zatlar kovalar! Her yerde her şey değişir; Burda değişmez modalar!     Özellikle siyâsette Daha çoktur bu elbette İşi değil de, dişiyle; Hep, yer almak ister sette!     Sırıtır, güler, yılışır Hep baş olmaya çalışır Onun için her yol mübah Zil için, züle alışır!…     Öyle ya, makamda ziller Çalar, dolu gelir eller! İzzet-ikrâm, çay, muhabbet Açılır goncalar güller!...     Cennet bahçesidir her yan Hizmetkârlar o yan, bu yan Onlar varken öne çıkma; Ey densiz, gafletten uyan!...     Beyler, işte böyle bunlar Her dönem onlar olsunlar Hak tanımazlar kimseye Allâhlarından bulsunlar!     YAKA-NÂME   Kurtuluş yok takalardan Bir düşmezler yakalardan! Çok ciddîler bu hususta Hazz’etmezler şakalardan!     Çok az, lâyığına bakan Varsa, tadında bırakan Önce dâvâyı düşünüp Şeref madalyası takan!     Yalnız millet, vatan diyen Hak edip te helâl yiyen Görevi Hak emâneti Bilip, efkârdan eriyen!...     Neylersin, elde olan bu Siyâsetteki gerçek şu: TEYEMMÜM tercih edilir; Elde ne çok, olsa da SU!...     Nûrânî, yeter; çek vedâ! Hep uzatma; daha, daha! Niyet, hem âkıbet hayır; Dostlar şimdilik elvedâ!...