Sanat insanlarının kaybı büyük kayıptır;çünkü yerleri kolay kolay doldurulamaz.Malum sanat  müstesna yetenek gerektirir. Öyle herkesten sanatçı olmaz.Hangi sahada olursa olsun bu böyledir.  Rahmetlik Ahmet Özdemir işte bu büyük sanat adamlarından biri idi. Merkez Bayadı köyündeki mütevazi atölyesinde imal ettiği klarnetlerle dünya çapında bir şöhret olmuştu.Ordu’nun adını uluslar arası arenada duyuran büyük sanat insanını bundan tam iki sene önce bu gün ebediye uğurlamıştık.Menhus bir hastalıktan 82 yaşında vefat etmişti.   1990’lı yıllarda kendisi ile yaptığım  tv belgeselleri büyük ses getirmiş,adının kısa zamanda yurt çapında duyulmasını sağlamıştı.Bu tanıtım proğramları giderek çoğalmaya başlamış,hemen her kesimden insanın kendisine olan ilgisi artış göstermişti.O kadar basın mensupları sık s ık Melet Çayı’nın hemen üstündeki atölyesine gidiyor,haberler ve programlar yapıyordu.  Afrika’da yetişen abanoz ağacından imal ettiği klarnetlerin aslında bir marka olduğu sonraları bilinir oldu.O zamana kadar kimse Üstadın böylesine büyük bir sanat ve musiki adamı olduğunu bilmiyordu.  Tamamen el yapımı olan klarnetlerinin tınısı tabiatı ile çok özgün idi.Abanoz ağacının böyle bir özelliği olduğunu ben işte o zamanlar kendisinden öğrenmiştim.  Özdemir Usta,karakter olarak da çok yumuşak huylu,güler yüzlü,hoş sohbet bir insandı.Kendisini ziyaret edenlerle uzun uzun sohbet ederdi. Evinin harmanındaki küçük çardağında yaptığımız sohbetlerin tadına doyamazdık.  Klarnet yapımcılığındaki ustalığı kadar çalması da ustaca idi. Hele bir karakoyun türküsü çalardı ki,dinlemekten hiç bıkmazdık.  Değerli eşi Cemile teyzeyi de unutamayız.Tıpkı Üstad gibi sevecen ve güler yüzlüdür. Misafire ikramdan büyük bir haz duyar.     Her kesimden misafirleri olurdu Üstadımızın: Valiler,devlet adamları,sanatçılar,basın mensupları vb..  Bazıları gibi çırak yetiştirmek konusunda tembellik yapmamıştı. Torunlarını büyük bir emekle yetiştirdiği için bu gün  itibarı ile sanatı devam ediyor. Ne büyük bahtiyarlık. Bir çok sanat adamı ise  her nedense çırak yetiştirmekte pek hevesli olmuyor.Bu ise büyük bir kayıp demektir.  Allah’tan rahmetler diliyoruz..