Korona ayırdı bizi: Mühim değil; sağlık olsun! Şühedâ toprağı yurdum; Hep bahçelik, bağlık olsun!   İnşâllâh, şu yaşananlar; Uyarıcı ÇIĞLIK olsun!... Soykırımcı muzırların Ömrü, kısa çağlık olsun!   Takılsın dev böcekler de; Dünyâ, çelik ağlık olsun! Herkeslerin barındığı; Çayır-çimen, dağlık olsun!   Kurtulalım tiranlardan Daralanlar felâh bulsun! Hak sillesi âfetlerle; Zâlimin keyfi bozulsun!   Garip-gurabâ, herkesin; Sevinç sesleri duyulsun! Çıkarılmasın yurdundan; Ne horlansın, ne kovulsun!   Din, dil, renk, ırk ayırmayan Azgınları kayırmayan Yalnız toku(!) doyurmayan; Âdil sistemler kurulsun!...   Doğu Türkistan, Arakan; Canlı canlı; canlar yakan! Mısır, Keşmir, Afganistân; Mazlum milletler kurtulsun!   Devletim sulha taliptir Zarûretten muhâriptir Olanlardan mustariptir Gâyesi; işler doğrulsun!   Nûrânî der; dünyâ fânî! Bunu bilen, nerde hani? Odur kahr’eden insanı! Niye harbe yol tutulsun?!   Şöyle ya da böyle, mutlak; Bulacaktır yerini hak!... Unutmayasın ey ahmak; Netîcede, sen bir kulsun!...   Ateşsin, yakarsın ammâ; Yine de; sonuçta külsün! Bırakın da yakasını; İnsanlık; birazcık gülsün!...   Kâfirden insaf beklersen; Şâir, sen de çok câhilsin! Güçlü olur isen ancak; Um ki, korkup ta çekilsin!   Gereken, dâim çalışmak Sabredip, zora alışmak Yok, kâfire hiç yılışmak! Başın dik, Hakk’a vekilsin!   Halîfesin, yurdun ile İçindeki derdin ile!... Her savaşa bile bile Gireriz ki zafer gelsin!   İşte bak Korona-virüs Etti tüm dünyâyı altüs(t) Dışarı yok, her yan kaktüs! Hoyratlar dersini alsın!...   Gün doğmadan, neler doğar Bir virüs bin zâlim boğar Bir bakmışsın rahmet yağar! Hükmünü dünyâya salsın!...   Sözüm şudur ki nihâyet; Her şeyler yolunda gâyet! Hakk’ın dediği olacak; Hadis hadis; âyet âyet!   Hiç gerek yok heyecana Normâl tavrına devâm et Tedbiri elden bırakma; Göster özünde dirâyet!   Hakk’a teslim ol; emre uy Olanlardan yok şikâyet! Her şey bir kadere göre; Bu da geçer yâhû; hayret!