Yaş atmış beş; yolun neresi eder?   Kim demişti; ortasındayız ömrün?   Artık, çok kıymete binen seneler   Düşünmek, kaşınmak nâfile bugün   Önüne-ardına bakmadan gider!      İlkokul yılları; köyler, yaylalar  İnek-dana yayıp, koyun güttüğüm  Alaftan çıtıman, ottan balyalar  Ağaçlarda bülbül gibi öttüğüm  Yurttan sesler, her çeşitten parçalar    Ahmet Gâzi Ayhan, Yıldıray Çınar  Ali Ekber Çiçek, Yüksel Özkasap  Dolaşır ibreler hep kıyı-kenar!  Çeker mi her dalga, uyar mı hesap?  Çıkar mı arasak Müzeyyen Senar?    Sinema çok seyrek, hep mûsikî var  Tarlalarda ağaçlara asılı  Radyo tellerine hangi kuş konar?  Ali Ercan, Zeki Müren; hâsılı  İmeceler, ses verecek ses arar…    Lise, Yüksek Okul; derken vazîfe  Ver elini hey güzelim Trakya  İlk göz ağrıları gelmez târife  Nasıl anlatılır; bre, a be ya?  Lüleburgaz; bir belde-i latîfe!    Gelince “bir akkuş kanadıyle revan”   Akkuş’a da revân olduk bir zaman  Ayrılırken âh çekerek derinden   Topkapı, Ankara, Niksar üzerinden  Argan manzaralı gürgenli mekân…    Ordu İmam-Hatip, kendi okulum  Derken bir yıl staj, haydi Cezâyir  Rüzgârın önünde yaprak bir kulum  İkibin beş yılı gelmişken âhir  Dedik, elvedâ ey mezun olduğum!    Cıvatalar mı foltaklaştı ne var?   Niye gıcırdıyor bu yay gibi diz?   Kâh somurtan, kâh sırıtan aynalar!   Neden böyle tereddüt edersiniz?   Baka baka zor seçtiğim kankalar?      Gittikçe sen de çok değiştin Nîsan!   Hangi takvime baksam sen değilsin!   Nerde o bahar, o meşk, o kahraman?   Bu hicran yüzlü akşam sen değilsin   Çoktan’dır sen, “sen olmadığın” çoktan!      Derme-çatma şeylerden ilk köşkümüz   Resimleri dahî bir melâl verir İstikbâle maa’n yürüdüğümüz   Çok arkadaşlar da göçtüler bir bir   Günbegün artıyor hüzünlüğümüz…      Kitapların başka miski de varmış   Geç fark ettim böyle hoş koktuğunu   Harfler aşka boyar, ışka yakarmış   O mürekkeplerin eşk olduğunu   Gözler bu yaşı yaşınca anlarmış…      İlkte açar,  sonda döker; her bahar   Seneden seneye özümsediğim   Niye dönmesin ki havada kuşlar?   Raksa sebep, bu kez yoksa ben miyim?   Saçlar sanki başka türlü târümar!      Neylersin gitmek herkesin yaşında   Oldun, ya da olamadın; olacak!  Kim bilir, hangi gün, son kumaşında   Sessiz va’z ü nasîhatın olacak;   Yatay kürsü, o musallâ kaşında…