Kahırla gittiğin o gurbetlerden Dönüp de bir daha gelecek misin? Bin pişman, yıkılmış hâlleri görüp Lütfedip bizlere gülecek misin?   Yaptığımız hatâ, belki bir cilve Bedeli çok ağır, balyozdan sille Bekliyoruz mahzun, mahcup gönülle Kanlı göz yaşını silecek misin?   Anladık ki; sensiz günler bir serap Sabahlar ümitsiz, akşamlar harap Dünyâ bir değirmen, sevdâ bir dolap Canlara, can suyu olacak mısın?   Bilmeyiz feryâtlar duyulur mu hiç? Arîza işleme koyulur mu hiç? Yaralı gönül, tam; sayılır mı hiç? Hasret gerçeğini bilecek misin?   Sürgünlerde Saîdleri, Nursîsi İdamlıktır Âtıfları, Mursîsi Her ülkeye bir Firavun, bir Sisi Gelip hükmü ele alacak mısın?   Dünyâ sanki Yahûdî’nin arsası İsrâil’e gider kaymak parsası Hiç hayra alâmet değil susması Artık avâzeyi salacak mısın? Burası Antalya, karşısı Mısır Yüz yüze bakmak yok, geçti kaç asır Gâvurlar egemen, müslüman esir Böyle hep apışıp kalacak mısın?   Nûrânî muzdarip, dili duâda İnsanlık inliyor, mazlum arada Cezâyir’de, Filistin’de, Libya’da Nağmeleri tekrar çalacak mısın?   Öte yanda Sûriye’si, Bosna’sı Lâkin, kâlplerde hep, birlik sevdası Çünkü olan, Hak’la bâtıl kavgası Ey hayâl, gerçeği bulacak mısın?   Bugün her yerlerde mücâdele bu Şer güçler vahdete kurmuşlar pusu Eceline fayda etmez korkusu Ey Millet, gafleti silecek misin?   Artık ön saflara geçme zamânı Akla, karaları seçme zamânı Birlikle, devlete göçme zamânı Sen de, burada yer, alacak mısın? Yeşeren ümitler, düş mü, gerçek mi? Şu açan çiçekler, pür mü, pürçek mi? Küfrün saltanatı hâlâ sür'cek mi? Ey Ümmet; gün geldi, gülecek misin? Selâm olsun halkımıza, millete Önderlik ettiği aziz ümmete Her tercihin adım olsun cennete Bunu, yola ilke, kılacak mısın?   Muhabbet çok güzel, ayrılması zor Söz sözü açıyor, dert söyletiyor Dostlar, gayrı, bu kadarı yetiyor; Bilmem, aradığın bulacak mısın?                    Antalya, 22 Mayıs 2015