Yeni bir İstiklâl Harbi yaşadık Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da… Malazgirt rûhuyla coştuk, çağladık Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Alparslan’ın emâneti bu cennet Hâinler, son defâ getirdi cinnet İşini kendisi hâlletti Millet; Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Şaka-maka derken, büyük hâdise Bakın her gün gelen şu havâdise Ülkenin her yanı cephe nerdeyse Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Ne nâletmiş, FETOŞ şeytanı meğer Yakacakmış bizi, başarsa eğer Bu millet her türlü takdîre değer Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Sözde kâinat imamı bu adam İşbirlikçi, Mason Meşrik-i Âzam Plân tutmadı, olsa da muazzam Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Elele localar, sahte hocalar İmkânları geniş, aklı kocalar! Milleti görünce hepsi bocalar; Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Sökmez bu millete; tank, top, üst akıl Hak için baş koyar, kalsa da tekil Mazlûma ses oldu, ümmete vekil Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Şâdetti rûhunu Abdülhamîd’in Açtı yollarını şevkin, ümîdin Son örneği oldu Feth-i Mübîn’in Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Tüm dünyâya nizam verdi kaç asır Canlar fedâ etti, olmadı esir Mevlâ, ni’mel’Mevlâ ve ni’men’Nasîr Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   İrfanı olanlar fehm’eder, anlar Bir işâret; o an doldu meydanlar O gece çok uzun geçti zamanlar Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Tankları durdurduk, çemberi yardık Cevherin yeniden farkına vardık Hem geçmiş, hem geleceği kurtardık Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Şehitler verildi, yaralılar var Bu yolda ölenler daha bahtiyâr Sonunda Rasûlün komşuluğu var Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Çok şükür, ey millet; bu zafer senin Bu destanlar kârı değil kimsenin Duyuldu yeniden dünyâda sesin Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Kudüs’ün, Kâbe’nin, İslâmiyet’in Yegâne ümîdi, insâniyetin Kıyâmete kadar, kutsal nöbetin Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Ne mutlu sana, kutlu milletsin Düşmana şiddetli, dosta rahmetsin Bu şâir bey, seni nasıl medh’etsin? Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Çünkü kifâyetsiz, kelime, kelâm Velâkin; özetle şudur ki meram; Dünyâ mecbur kaldı durmaya selâm Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Memnundur senden Hz. Peygâmber Ebûbekir, Osman, Hazreti Ömer Aliyyül’Mürtezâ; Kerrâr u Hayder Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Anana, babana, ceddine rahmet Sağol falan deme, etme hiç zahmet Mevlâ da râzı senden, mutlakâ, elbet Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Söyle, ey  Salâhaddin-i Eyyûbî Var mı, Allâh için bu millet gibi? Haçlıların yine bozgun nasîbi; Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Allâh bu millete zevâl vermesin Maddî, ne mânevî kıtlık görmesin Bir diriliş bu; kim, ne derse desin Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Dünyânın düzeni; kaos, bilmece Üstü hep yükseltme, altı silmece Uyuyan dev, uyanmıştı o gece Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Yolun açık olsun, ey aziz millet En sevmediğin şey, esâret, zillet O gece duâdaydı, tümüyle ümmet Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Nûrânî çok mutlu, ilhâm almaktan Böyle bir millete mensup olmaktan Türk isanı başka ne ister Hak’tan? Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Bir mîlattı târihinde milletin Meyvesini tattık aşkın vahdetin Yakaladık tılsımını izzetin Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Sağı-solu, iktidar, hem muhâlefet Birlikten-dirlikten doğdu bereket Kurtuldu çok şükür aziz memleket Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Elvedâ dostlarım, sözler bitmiyor İhânet tablosu gözden gitmiyor Feryâtları anlatmaya yetmiyor Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Selâm olsun lider Recep Tayyib’e Ne mutlu millete, bak şu nasîbe! En güzel hediye sundu Habîb’e; Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Şâir kopamıyor, görüyorsunuz Sonsuz ilhamları veriyorsunuz Reis Bey dedi; ne duruyorsunuz? Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   İşte o an koptu büyük velvele Millet meydan meydan dönüştü sele Durduramaz dünyâ verse elele Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…   Dostlar! Sözün özü;  düşmanlar azdı Millet irfanıyla tuzağı sezdi Ânında, yeniden bir destan yazdı Bir Cumâ akşamı, 15 Temmuz’da…