Nifak virüsleri girmiş kanlaraHükümet tanınmaz, devlet tanınmazUymasa da şereflere şanlaraÇiğnenir töreler, millet tanınmaz… Gezi deyip çıkar, sonra park olurVardığı yer "dönek" olur, çark olurDerin bağlantılar hemen fark olurİzzet unutulur, zillet tanınmaz… Bunların bir de 1 Mayısları varSürerler meydana seyisleri varGlobal tımarlı deyyusları varSatılmış hâine izzet tanınmaz! Pis zevkler uğruna her şey târümârVatan üzerine oynarlar kumarGâyesiz gürûhtan kimler, ne umar?Kutsala zerrece kıymet tanınmaz… Aziz millet mâcerâya sürülürGeleceği ateşlere verilirLider olmak, niye abes görülür?Mâzî unutulur, kuvvet tanınmaz… Koşmaktalar acep neyin peşinde?Farkında mı suyu, kimin aşında?Vicdan olmaz azgınların döşündeEmeğe saygı yok, himmet tanınmaz… Yıllar yılı yakmışlardır her şeyiDinlemeden çalışanı, kimseyiYıkmışlardır kıyıları, köşeyiNe hak-hukuk, ne merhamet tanınmaz… Hem, alay ederler dinle-îmanlaPırlantayı karıştırır samanlaDeğişirler mi ki acep zamanla?Edep-erkân, saygı-hürmet tanınmaz… Hiç düşünmez yaptığının sonunu;Vurmak-kırmak, hangi aklın kânunu?Bu, değil mi kesmek kendi önünü?Dost-düşman bilinmez, mürtet tanınmaz… Taşıdığın su, hangi değirmene?Gâvur hep öğütür, gelmez îmânaGönüller râzı mı bu yapılana?İnsaf denen şey yok, medet tanınmaz… Sanmayın, bu şâir söyler boş yereBu günlere geldik boş vere vereÖyleyse göz yumma göz göre göreYoksa ne yurt, ne memleket tanınmaz! Şükür, başımızda “baş” olanlar varGözü yaş, duruşu “taş” olanlar varGöğsü siper, bağrı “döş” olanlar varDuâ olmayınca rahmet tanınmaz! Allâh’ım yardım et sevenlerineYalnız seni tanıyıp, övenlerineLâyık kıl, mazlûmun güvenlerineHer şey hep bozulur, ümmet tanınmaz! Nûrânî, düşmanda tuzak bitmiyor;Yaklaş babam yaklaş, uzak bitmiyor!Yağ yakıp-döküyor, kızak bitmiyorNe düşmanlık, ne muhabbet tanınmaz! Rabbim âgâh kılsın, basîret versinBaşlar, her nerdeyse fitneyi görsünÜmmet-i Muhammed felâha ersinYoksa bize hakk-ı hayat tanınmaz!