Kendin yapıp üretmezsen Eller şekle sokar seni! Marka der, moda diyerek Tayt içinde sıkar seni!...   Bulamazsın hiç bolunu Bırakır dışta kolunu Şaşırırsın Hak yolunu Eyler ruhta sakar seni!   Yırtarak giydirir donu! Hep çıplaklık olur konu Ne olur bu işin sonu? Bu kılıklar yakar seni!   Açıldıkça açılırsın Dökülürsün, saçılırsın Tanınmaz, zor seçilirsin Terk eder; ırz, vakar seni!   Yabanlaşırsın gitgide Ne Ramazan, ne de pide Ne edep-ar; hayâ ne de Şeytan kola takar seni!   Yaşarsan bu kıratlarda Nevir kalmaz suratlarda Koşamazsın sıratlarda Günâhların tıkar seni!   Allâh’ın verdiği şekli Değiştirmek neyin aklı? Hak diyen, olmalı haklı Yoksa sırat döker seni!   Kimi yeri gerdirirsin Hazır burnu kırdırırsın Her tada bakar durursun Zehirler bu şeker seni!   Her gün ayrı renklerdesin Keyiflerde, zevklerdesin Her kimler, ne derse desin Bozuyor her dekor seni!   Bilmem neyin peşindesin Sanki çocuk yaşındasın Her oyunun başındasın Çatlatır bu rekor seni! Bu kadarla kalsa iyi Her adımda artar sayı Pusulanın kopar yayı Cehenneme tıkar seni!   Nûrânî’nin ağzı şomdur Sözleri biraz dom-domdur Gahî esrik, gâh laylomdur Hep tenkîde bakar seni!   Aslında hiç, değil öyle Sözde hilâf var mı, söyle? Ölçüsüz gidişler böyle Şarampole çakar seni!   O zaman, bunlar bir îkaz; Gerekmez mi, biraz biraz? Kardeşâne bir naz, niyâz Belki tutar çeker seni!   Sözü bağlayalım ister N’olur Hakk’a meyil göster Sevinmesin misis, mister; Bâtıl yola büker seni!...   İnsan dediğin bir anlık İnat, boş bir kahramanlık Gaflet büyük perişanlık Çiğnemesin teker seni!   Bugünden tezi yok; hey be! Patlamadan sırtta heybe Yapacağın nasuh tevbe Kirlerinden yıkar seni!   Hoş gelirsin aramıza Gül sürersin yaramıza Ses verirsin nâramıza Dağlar çiçek kokar seni!   Gör bak, ne olacak hâlin; Gün gün artacak kemâlin Güzelleşecek cemâlin Bu yol, aşka akar seni!   Ramazan, cumâ bir fırsat Gerçi, hakta açık hep hat Yedi gün, yirmi dört saat Her sâniye tokar seni!   Giyin-kuşan, da artık gel Önce davranmadan ecel Bozuş şeytanla, kopsun tel Yakmadan sahtekâr seni!   Öyleyse, ne duruyorsun? Hâlâ hayâl kuruyorsun! Niye bizi yoruyorsun? Görelim tevbekâr seni!...