Mâşâllâh, ikbâller yerinde, lâkin; Varlığın şânına uysan ne olur! Yükseldikçe ağırlaşsa etvârın; Tevâzû kanadın yaysan ne olur!   Şımarmasan para ile pul ile Ters düşmesen, hak yolunda kul ile Asâlet yok; hil’at ile çul ile Kâlbini sıdk’ile yuysan ne olur!   Göreve gelince, sûistimâl çok Helâl ettireyim diye dâvâ yok Maaşı olanın lâfa karnı tok Öğüdü, îkâzı duysan ne olur?   Memuru, âmiri, işçi, yamağı Tutmuşlarsa eğer bir iş kulağı İlk fırsatta başlar görev kaçağı Emeğin hakkıyla doysan ne olur?   İstisnâlar elbette vardır, zîrâ; Mümkün mü ülkede bir dirlik ara? Lâkin, bir gamsızlık kanayan yara, Sen içini dertle oysan ne olur?   Hâlin eskisiyle seçilmiyor hiç; Tavrından, edândan geçilmiyor hiç Şöyle düşünerek geçirip de iç; Halktan biraz hicap duysan ne olur!   Servete boğulup mülke batarsın Hep dışarda yaşar, evde yatarsın Gezip-tozduğunla hava atarsın Yıldızları geçip saysan ne olur?   Çeliğe-çocuğa, mala taparsın Nefsin ne söylerse onu yaparsın Fırsatı kaçırmaz, hemen kaparsın Bütün dünyâları soysan ne olur?   En son varacağın mekân neresi Uyurken de akar zaman deresi Gideceğin kabrin yok penceresi Mermerleri boy boy koysan ne olur?   Ne bitmez hırslardır, yığar, yığdırır Bunca malı-mülkü nere sığdırır? En son seni günâhında boğdurur Nâmını cihâna yaysan ne olur?   Nûrânî, nedir bu; senin feryâdın? Niye sızlanmalar oldu mûtâdın Ya oyun bozana çıkarsa adın Gerçeği yazmaktan caysan ne olur?   Anladık; gerçekten geçemiyorsun “Dilsiz şeytan” olmak istemiyorsun “Boş ver, neme lâzım!” diyemiyorsun Bilemem; hep böyle, bu’ysan ne olur?   İbretlikler biraz, ibret alır mı? Yoksa inatları hep çoğalır mı?  Yapılanlar karşılıksız kalır mı? Ne gâm; eğer umutluysan, ne olur?!   Ümitliyiz, onsuz yaşanmaz elbet Ne iri, ne diri olmaz memleket Tüm mazlumlar seni bekler ey millet Hak deyip çıkmış yolcuysan; ne olur?