Abuk-sabuk yönelişler, Hep kültürel yozlaşmadan! Çamurlara belenişler, Yollardaki tozlaşmadan!   Kendinden kaçıp göçmeler Meçhûle yelken açmalar Evi terk edip kaçmalar Yanlışlarla uzlaşmadan!   Nizâ, sitem, kavga, dövüş, Argo, tehdit, tâciz, sövüş, Ne iltifat, ne de övüş; Gönüllerde buzlaşmadan!   Ne mîzan, ne ölçü-tartı Yok yaşlısı, genci, kartı Çıplaklık en hâkim dürtü Hep bedensel kozlaşmadan!   Yarışlar hep zevâhirde Akışlar kirli nehirde Israrlar dâim zehirde Panzehirle gözleşmeden!   Hiç düşünmez, ne bu telâş? Yaşıyorken hızlı, yavaş; Haberin var mı arkadaş? Bezm-i Elest, sözleşmeden?!   Özlerdeki duyarsızlık Sözlerdeki ayarsızlık Edepsizlik, hem arsızlık İnançtaki şazlaşmadan!...       Sular çekildi çelikten Çıkıldı kisve, kılıktan Kızlar memnun efelikten Erkekler de kızlaşmadan!     Azgınlaştı kör nefisler   Ön aldı hep muhterisler Karalandı ak-pak hisler Sabah-akşam yüzleşmeden!     Saz da, söz de arttı belki Lâkin, nerde mânâ, ülkü? Bunca hiçlik, boşluk, bil ki; Zevklerdeki hazlaşmadan!   Güftelerin düzleşmesi Bestelerin vızlaşması Âhenklerin muzlaşması Müzikteki cazlaşmadan!   İnsanlar hep yalnızlaştı Düzen-takan yaz-bozlaştı İlâhiler de cozlaştı Ritimdeki hızlaşmadan!     İşler çıktı çığırından Günâhlar en ağırından Hayır gelmez uğurundan Çağdaki bu fazlaşmadan!   Bütün coğrafyada feryat İstersen kalk, istersen yat Son tahlilde budur hayat Vicdanlarda bozlaşmadan!   Devlet gitti, insaf bitti Dünyânın şarteli attı Mazlûmun canına yetti Her gün, her gün dozlaşmadan!   İşkenceler, öldürüşler Katliamlar, soy kırışlar Şu canhıraş haykırışlar Uzlaşmayıp üzleşmeden!   Nerdesin sen, ey adâlet? Ve dahî, asıl-asâlet!? Biraz geçmişi hayâl et Gayri, artık nazlaşmadan!   Âh kardeş, ben ne diyeyim? Susup da halt mı yiyeyim? Davranmalı; şu gömleğim, Cehennemde közleşmeden!   Ozanların sazı durmaz Hem de boşa mızrap vurmaz Zannedersin, hiç tel kırmaz Her dâim, hep sızlaşmadan!...   Nûrânî! Ver artık mola; Hem, taş atma sağa-sola! Edebinle var git yola Aklın gidip gezleşmeden!...   Kendine hep mukayyet ol; Nerde biter; bilinmez  yol! Gönül kazan, kâlplere dol; Vakit yetip tezleşmeden!...