İyiden iyiye koptu ip-urgan; Akıl devre dışı, duygular özgür! Ayıplar üstüne çekilmez yorgan Perdeler yırtılmış; yaygılar özgür!     Utanma-sıkılma, hayâ kalmamış Varlık etek boyu, dizi bulmamış! Örtüyü düşünmez, tabut gelmemiş! Giysiler uçarı, giygiler özgür!...     Geçer boğazlardan; her ne gelirse Ne gümrük, ne kontrol; her ne olursa Hiç aldırış etmez, keyfi bulursa Haram, helâl denmez; yiygiler özgür!…     Yüce Hâk’tan korkmaz, halktan çekinmez Eşini kıskanmaz, kızı sakınmaz Cürümden, günâhtan, şerden yakınmaz Kayıttan âzâde, kaygılar özgür!...     Ölüm gündem dışı, ecel gelmeden Oturup düşünmez elden kalmadan Musallâda bile namaz kılmadan Gidecek ne yazık; uygu’lar özgür!     Kişi sevdiğiyle berâber, yarın; Hiç işe yaramaz, dünyâca vârın; Ukalâ söylemler doyurmaz karın Kâbuller, hem redler; caygılar özgür!     Bir yanda hakîkat, ötesi putlar Sayısız bâtıllar, hadsiz tâğutlar Sevâba kayıtsız, günâhı kutlar Neylersin; sevgiler, saygılar özgür!     Allâh’a kullukta gerçek hürriyet Hebâ olur, nefse köle zürriyet; Aldatmasın makam-mevkî, vâriyet Taht kurar kâlplerde; sevgiler özgür!     Nûrânî, Mevlâ’dan dile hidâyet Aynı gemideyiz, biriz nihâyet Gayret gerek; değil yalnız şikâyet Ortamlar müsâit, eygiler özgür!...